21 Νοε 2014

Ο αγώνας για την υπεράσπιση του Μπαρουτάδικου

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΑΡΟΥΤΑΔΙΚΟ – ΟΥΤΕ ΕΚΑΤΟΣΤΟ ΓΗΣ ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΕΙ ΤΣΙΜΕΝΤΟ
Λίγα εισαγωγικά λόγια
Η ιστορία της αντιπαράθεσης για το Πατινάζ στο Μπαρουτάδικο του Αιγάλεω διαρκεί περίπου 4 χρόνια. Το 2011 η τότε δημοτική αρχή Καρδαρά (ΠΑΣΟΚ) αποφάσισε να υλοποιήσει μία προϋπάρχουσα από τη δεκαετία του ’80 απόφαση για κατασκευή του 5ου βρεφονηπιακού σταθμού στο χώρο πρασίνου του Πατινάζ, ο οποίος χωρίζεται από το υπόλοιπο Άλσος με κάγκελα (οι αεροφωτογραφίες αποδεικνύουν ότι αποτελεί τμήμα του Άλσους) και περιλαμβάνει δέντρα, δενδρύλλια και αποτελεί ένα από τους ελάχιστους πλέον ελεύθερους χώρους για την περιοχή του Λιούμη, αλλά και γενικά για το Αιγάλεω και τη Δυτική Αθήνα. Τη δεκαετία του 1980 είχε παραχωρηθεί από την κυβέρνηση στο Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας, ενώ οι τότε διοικήσεις του δήμου διεκδικούσαν την κατασκευή παιδικού σταθμού, και μετά δόθηκε στην ΚΕΔ (σημερινό ΤΑΙΠΕΔ). Το 2008 επί διοίκησης Καλογερόπουλου (ΝΔ) ο χώρος παραχωρείται για την κατασκευή του σταθμού με πενταετή ρήτρα αναστολής (που αν έληγε, το Πατινάζ θα επέστρεφε στο Υπ. Υγείας και Πρόνοιας και κατ’ επέκταση στο ΤΑΙΠΕΔ). Το 2011 η περιφέρεια το εντάσσει στο ΕΣΠΑ εγκαθιστώντας εργολάβο.
Ο πρώτος κύκλος αγώνων για την υπεράσπιση του Μπαρουτάδικου
Οι περίοικοι, θορυβημένοι από τα σχέδια τσιμεντοποίησης ενός από τους εναπομείναντες χώρους πρασίνου στο Αιγάλεω συγκροτούν επιτροπή υπεράσπισης, η οποία στηρίζεται από την τότε Λαϊκή Συνέλευση Αιγάλεω. Όσοι τάχθηκαν κατά της τσιμεντοποίησης του Πατινάζ, αντιλήφθηκαν ότι το ζήτημα δεν περιοριζόταν μόνο στην κατασκευή ή όχι ενός κοινωφελούς έργου μέσα σε έναν «μικρό χώρο πρασίνου». Το Αιγάλεω, όπως και γενικά η Αθήνα, έχει πνιγεί στο τσιμέντο και δεν αντέχει άλλη καταπάτηση πρασίνου, όπως και εξάλειψη όσων ελεύθερων χώρων αναψυχής έχουν απομείνει στις γειτονιές, καθώς το δικαίωμα στο πράσινο και την αναψυχή των παιδιών είναι εξίσου σημαντικό με τη στέγασή τους σε βρεφονηπιακό σταθμό. Πέρα από αυτό, οι κάτοικοι θεωρούν ότι πίσω από το επιχείρημα του κινδύνου επιστροφής του Πατινάζ στο Υπ. Υγείας και Πρόνοιας (και συνεπώς στο ΤΑΙΠΕΔ) κρύβεται ο σκοπός φιλετοποίησης όλου του Μπαρουτάδικου (κάτι που ούτως ή άλλως σχεδιάζεται) και η εκποίηση του σε ιδιώτες με κίνδυνο την ολική τσιμεντοποίηση αυτού του σημαντικού πνεύμονα πρασίνου για τη Δυτική Αθήνα. Ήδη το Μπαρουτάδικο έχει υποστεί τεράστια καταπάτηση από τις καφετέριες που βρίσκονται μέσα σε αυτό, με την «Αλέα» να επεκτείνεται συνεχώς. Το γεγονός δε ότι πρόκειται να δαπανηθούν 1,2 εκατ. ευρώ ώστε να κατασκευαστεί ένας Β/Ν σταθμός 600 τ.μ. (που θα καταπιεί το χώρο πρασίνου αλλά όχι την καφετέρια που βρίσκεται εντός του Πατινάζ) και αυτό μόνο για 40 (!) παιδιά, εύλογα δημιουργεί υπόνοιες για υπερκοστολόγηση και εξυπηρέτηση εργολαβικών συμφερόντων. Ακόμα, στηλιτεύθηκε η υποκρισία του Δήμου που δήθεν νοιάζεται για την εξυπηρέτηση των παιδιών σε παιδικούς σταθμούς, τη στιγμή που όλοι οι υπόλοιποι σταθμοί στο Αιγάλεω έχουν αυξήσει τα τροφεία τους, δουλεύουν με απλήρωτους εργαζόμενους, εξυπηρετούν όλο και λιγότερα παιδιά και όλα δείχνουν ότι την ίδια τύχη θα έχει και αυτός είτε χτιστεί στο Μπαρουτάδικο είτε οπουδήποτε αλλού.
Οι κάτοικοι εξαρχής απέρριψαν το αποπροσανατολιστικό δίλημμα «ΝΑΙ ή ΟΧΙ στο βρεφονηπιακό σταθμό στο Λιούμη», η κατασκευή του οποίου αναγνωρίζεται ως επιθυμητή και αναγκαία ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ, και πάνω στην οποία πάτησε εκβιαστικά ο δήμος. Αντιθέτως, υποστήριξαν και υποστηρίζουν τη θέση «ΝΑΙ στο Β/Ν σταθμό, αλλά ΟΧΙ μέσα στο Μπαρουτάδικο», και αντιπρότειναν την κατασκευή του σε άλλους χώρους, όπως το εγκαταλειμμένο λόγω συγχώνευσης πρώην 15ο Δημοτικό Σχολείο ή το αποχαρακτηρισμένο οικόπεδο Αγίου Γεωργίου στο Λιούμη. Σύσσωμο το τότε δημοτικό συμβούλιο (με τη συναίνεση Ανάπλασης-ΣΥΡΙΖΑ και Λαϊκής Συσπείρωσης-ΚΚΕ, προφανώς «στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών») υπερψήφισε τη τσιμεντοποίηση του Πατινάζ και απέρριψε τις αντιπροτάσεις των κατοίκων, ισχυριζόμενο ότι το ΕΣΠΑ που χρηματοδοτεί το έργο, δίνει λεφτά μόνο για τη συγκεκριμένη μελέτη που έχει γίνει για το χώρο του Πατινάζ, και άρα το σχέδιο δεν μπορεί να αλλάξει. Το δημοτικό συμβούλιο ξεκίνησε ένα βρώμικο πόλεμο συκοφάντησης των κατοίκων που αντιδρούν στο να κοπούν τα δέντρα και να αντικατασταθεί ο ελεύθερος χώρος που παίζουν τα παιδιά από ένα ακόμα τσιμεντένιο οικοδόμημα λέγοντας ότι δεν θέλουν να φτιαχτεί Β/Ν σταθμός και ότι αποτελούν μικρή ομάδα που υποκινείται από μικροιδιοτέλειες. Οι κάτοικοι, μετά την κατάθεση ασφαλιστικών μέτρων ώστε να εμποδίσουν νομικά το ξεκίνημα το έργου, προχώρησαν σε πολύμορφες κινητοποιήσεις ενημέρωσης των πολιτών του Αιγάλεω, δενδροφυτεύσεις και καθαρισμό του Πατινάζ (μιας και παραμένει εγκαταλειμμένος από το δήμο) ενώ ξεκίνησαν διαδικασίες περιφρούρησης του χώρου σε περίπτωση που έρθουν οι μπουλντόζες για να ρίξουν τα δέντρα. Το δε δασαρχείο έκρινε ότι το Πατινάζ είναι δασική έκταση και για να χτιστεί απαιτείται αποχαρακτηρισμός της (αργότερα η Πολεοδομία θα πει ότι δεν αποτελεί οικοδομήσιμο οικόπεδο).
Στις 10/9/2012 και ενώ βρίσκονταν κάτοικοι στο Πατινάζ για περιφρούρηση, ήρθαν μπουλντόζες για να κόψουν τα δέντρα, συνοδευόμενες από διμοιρία των ΜΑΤ και ασφαλίτες, οι οποίοι προσπάθησαν να απομακρύνουν τους κατοίκους. Μετά από εντάσεις, οι μπουλντόζες αποχώρησαν και το έργο ανεστάλη προσωρινά.
Το 2013 η διοίκηση του δήμου προχώρησε σε δημοψήφισμα για το Πατινάζ, αποσκοπώντας να δώσει δημοκρατικό άλλοθι στις προθέσεις της να φιλετοποιήσει το Μπαρουτάδικο και να διχάσει τον κόσμο. Γι’ αυτό έθεσε ως ερώτημα του δημοψηφίσματος το αποπροσανατολιστικό «Ναι ή όχι στον παιδικό σταθμό», υπερθεματίζοντας το «κοινωφελές» του έργου ώστε να συκοφαντήσει τους κατοίκους ότι δεν θέλουν αυτός να γίνει, ενώ το πραγματικό ερώτημα θα έπρεπε να είναι «Ναι ή όχι στην παραπέρα τσιμεντοποίηση του Μπαρουτάδικου». Επιπλέον, το δημοψήφισμα απευθυνόταν μόνο τους κατοίκους της περιοχής του Λιούμη (περίπου 9000) και όχι σε όλους τους Αιγαλιώτες, σαν να μην αφορά το ζήτημα όλη την πόλη. Το δημοψήφισμα σε μεγάλο βαθμό μποϊκοταρίστηκε. Είναι χαρακτηριστικό ότι ψήφισαν μόλις 334 άτομα (297 υπέρ του έργου), αποδεικνύοντας ότι αυτό το δημοψήφισμα που επικαλούνται από τότε οι δήμαρχοι για τη «νομιμότητα» του έργου ήταν ένα φιάσκο. Στις 24/6/2013 ξαναέρχονται μπουλντόζες και εργολάβοι μαζί με ΔΙΑΣ και κόβουν τις αλυσίδες της περίφραξης. Μετά από δυναμική παρέμβαση των κατοίκων, οι μπουλντόζες αποχωρούν και το έργο παγώνει…
«Ανάπλαση» ή αναβίωση καθεστωτικών πρακτικών;
... μέχρι το Σεπτέμβριο του 2014, όπου η νέα δημοτική αρχή της Ανάπλασης (ΣΥΡΙΖΑ) και ο δήμαρχος Δημήτρης Μπίρμπας βάζει, αμέσως μετά την ανάληψη της τοπικής εξουσίας, ως προτεραιότητα την επανεκκίνηση του έργου. Οι συνελεύσεις στο Πατινάζ ξαναρχίζουν και ο μηχανισμός εξαπάτησης και συκοφάντησης τίθεται ξανά σε εφαρμογή. Σύμφωνα με τη δημοτική αρχή, το έργο πρέπει να γίνει πάση θυσία αλλιώς θα χαθεί το 1,2 εκατομμύρια ευρώ του ΕΣΠΑ (Ευρώπη ή χάος). Επίσης επιχειρηματολογεί για την επιτακτικότητα της χρησιμοποίησης του Πατινάζ λέγοντας ότι αν ο Β/Ν σταθμός δεν γίνει εκεί, τότε το Πατινάζ θα χαθεί και θα αξιοποιηθεί από το ΤΑΙΠΕΔ. Προκειμένου να αντλήσει νομιμοποίηση, επικαλείται το δήθεν δημοψήφισμα του 2013, καθώς και την πάγια ομοφωνία των Δημοτικών Συμβουλίων, λες και είναι τιμή σου να συμφωνείς με το ΠΑΣΟΚ και τους δεξιούς στο κόψιμο δέντρων.
Και ενώ συνεχίζονται οι δράσεις για την υπεράσπιση του Πατινάζ, ο δήμος καλεί σε 2 «λαϊκές συνελεύσεις» σε σχολεία της περιοχής προς δήθεν ενημέρωση των κατοίκων για τις θέσεις και τους σκοπούς του. Αυτές οι «λαϊκές συνελεύσεις» ήταν στην ουσία προσπάθεια του δημάρχου να συγκεντρώσει «αγανακτισμένους» γονείς και χειροκροτητές των σχεδίων του και να στρέψει μία μερίδα κόσμου εναντίον όσων αντιδρούν στη τσιμεντοποίηση. Σε αυτές, ο Μπίρμπας επικαλείται τη «νωπή λαϊκή εντολή» (άραγε ποιοι πολιτικοί χρησιμοποιούν αυτή την ορολογία), ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχει άλλος χώρος να κατασκευαστεί ο σταθμός λόγω… έλλειψης χρόνου και ότι το Πατινάζ είναι χώρος σκουπιδιών και ναρκωτικών, ενώ δήλωσε ότι δεν πρόκειται να φέρει την αστυνομία για να χτυπήσει όσους διαφωνούν, για αυτό και αυτοί δεν επιτρέπεται να «ασκήσουν βία». Φυσικά δεν παρέλειψε να αναφερθεί στις «μικροιδιοτέλειες» των κατοίκων που θα ενοχλούνταν από τις φωνές των παιδιών! Από τη μεριά τους οι αντιστεκόμενοι στηλίτευσαν την πρωτοφανή διοργάνωση δήθεν λαϊκής συνέλευσης, της οποίας το μόνο περιεχόμενο ήταν η επικύρωση ειλημμένων αποφάσεων, τόνισαν για μία ακόμη φορά ότι δεν είναι ενάντια στην κατασκευή παιδικού σταθμού γενικά και απαίτησαν να γίνει ο παιδικός σταθμός σε έναν από τους άλλους χώρους που ρημάζουν, ή να καταργηθούν οι καφετέριες που καταλαμβάνουν όλο και μεγαλύτερο μέρος του Μπαρουτάδικου για επιχειρηματικές δραστηριότητες. Η «συνέλευση» έληξε με λεκτικές αντιπαραθέσεις ενώ υπήρξε και δημόσια διαφοροποίηση μελών του ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με τις κινήσεις της Ανάπλασης.
Στην επόμενη «συνέλευση», ο δήμαρχος, γνωρίζοντας ότι πολιτικά δεν του βγαίνει η κινητοποίηση «αγανακτισμένων», εμφανίστηκε ιδιαίτερα επιθετικός και υβριστικός στα όρια της χυδαιότητας, απειλώντας ακόμα και με μηνύσεις (!), τη στιγμή που εκκρεμεί ακόμα η εκδίκαση της έφεσης των ασφαλιστικών μέτρων των κατοίκων. Και στις δύο «λαϊκές συνελεύσεις» ήταν εμφανές ότι οι ελάχιστοι υποστηρικτές του δήμου που παρευρέθηκαν αποτελούνταν συντριπτικά από δημοτικούς συμβούλους, μέλη της Ανάπλασης και μετρημένους στο χέρι «ωφελούμενους» του έργου, αποδεικνύοντας στην πράξη την παρωδία του δήθεν δημοψηφίσματος στο οποίο ο λαός υποτίθεται ότι μίλησε.
Στις 28/10, ο δήμαρχος ενημέρωσε μερίδα συναγωνιστών ότι την επόμενη μέρα επρόκειτο να είναι στο Πατινάζ με μπουλντόζες. Τα ξημερώματα της 29/10 πάνω από 100 υπερασπιστές του Πατινάζ πραγματοποίησαν περιφρούρηση και συγκέντρωση. Μετά από κάποιες ώρες κατέφθασε ο δήμαρχος με μία παρακείμενη μπουλντόζα, δημοτικούς συμβούλους, περιπολικά να κόβουν βόλτες, ελάχιστους πολίτες-υποστηρικτές, αλλά και με 30 δημοτικούς υπαλλήλους, οι οποίοι ισχυρίστηκαν ότι…. πήραν άδεια από την εργασία τους για να βρεθούν εκεί να υπερασπιστούν το έργο (και για το οποίο μετά υπήρξε καταγγελία από τη Λαϊκή Συσπείρωση). Ο δήμαρχος παρουσιάστηκε για μία ακόμη φορά χυδαία εριστικός και υβριστικός απέναντι στους υπερασπιστές του Πατινάζ, δείχνοντας με ποιο τρόπο πρόκειται να αντιμετωπίσει όσους διαφωνούν με τις διαχειριστικές του επιλογές.
Αυτό που ακολούθησε ένας οχετός λάσπης στις ανακοινώσεις του Δήμου και της Ανάπλασης. Κατάτη νέα δημοτική αρχή, οι κάτοικοι και οι αλληλέγγυοι υπερασπιστές του Μπαρουτάδικου χαρακτηρίζονται ως (άκουσον-άκουσον) χούλιγκαν που «έχουν σκοπό να κάνουν κόλαση το Αιγάλεω και επιζητούν με κάθε τρόπο την κλήση ή την αυτεπάγγελτη παρουσία των ΜΑΤ, για να αποκτήσουν λόγο ύπαρξης». Η Ανάπλαση σε απάντηση της αντίστασης που αντιμετώπισε στις 29/10 διοργάνωσε εκδήλωση μέσα στο Πατινάζ στις 5/11 και έγραψε ότι τους «χούλιγκαν» τους καλύπτει πολιτικά η ΑΝΤΑΡΣΥΑ για πολιτικά οφέλη, και στη συνέχεια ότι «Εμείς δεν θα κάψουμε το Αιγάλεω. Δε θα φέρουμε, φυσικά, τα ΜΑΤ αλλά θα τους δείξουμε για τώρα αλλά και για το μέλλον (κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ) ότι έχουμε  τη δύναμη και τον κόσμο για να επιβάλουμε τη λαϊκή βούληση». Την ίδια στιγμή η «Αυγή» σε άρθρο με τον παραπλανητικό τίτλο «Αιγάλεω:Κινδυνεύει να μείνει χωρίς δημοτικόβρεφονηπιακό σταθμό περιοχή 15.000 κατοίκων» χρεώνει τις αντιδράσεις των κατοίκων στον αντιεξουσιαστικό χώρο, στοχοποιώντας ευθέως την κατάληψη Σινιάλο. Η τελευταία μέχρι τώρα πράξη της αντιπαράθεσης ήταν η πραγματοποίηση της συγκέντρωσης της Ανάπλασης στο Πατινάζ στις 5/11 από μερικές δεκάδες οπαδούς ενώ οι ίδιοι μιλούσαν πριν για δυναμική χιλίων ατόμων, και η οποία συνοδεύτηκε από συμπλοκές μεταξύ μελών της και ατόμων που τους εμπόδισαν να προσέλθουν στο χώρο, και οι οποίοι δεν ανήκουν στη συνέλευση των κατοίκων, η οποία είχε αποφασίσει να μη παρευρεθεί στη συγκέντρωση, η οποία βέβαια ήταν υποπολλαπλάσια των 1000. Το τελευταίο διάστημα βρίσκεται σε εξέλιξη το νομικό κομμάτι της υπόθεσης με έρευνα των πορισμάτων πολεοδομίας και δασαρχείο σχετικά με τη νομιμότητα της οικοδόμησης του Β/Ν σταθμού.
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Όπωςέχουμε γράψει σε προηγούμενη ανακοίνωση, θεωρούμε αδιανόητο να πιστεύει κάποιος ότι το ΕΣΠΑ (δηλαδή η ιμπεριαλιστική ΕΕ) δίνει λεφτά για κάποιο «κοινωφελή» σκοπό χωρίς να ζητά ανταλλάγματα. Η ΕΕ χρηματοδοτεί το κράτος μόνο αφού ικανοποιηθούν όλες οι απαιτήσεις της για απολύσεις, πετσόκομμα μισθών, συντάξεων και κοινωνικών παροχών. Και ενώ θα έπρεπε να είναι πάγιο αίτημα όλα τα κοινωνικά αγαθά να αποτελούν ευθύνη του κράτους, έρχονται κάποιοι «φωστήρες» της δήθεν αριστεράς να λένε και ευχαριστώ στο ΕΣΠΑ που θα δώσει λεφτά για το Β/Ν σταθμό. Ας μη ξεχνάμε ότι μέσω του ΕΣΠΑ το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του προωθούν τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και τη σύγχρονη σκλαβιά με τα προγράμματα του ΟΑΕΔ και τους μισθούς πείνας στους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς. Και όχι μόνο αυτό, αλλά ο ΣΥΡΙΖαίος δήμαρχος του Αιγάλεω χρησιμοποιεί ακριβώς την ίδια γλώσσα με αυτούς που κυβερνούν και κατεδαφίζουν τα λαϊκά δικαιώματα μέσω των μνημονίων και της πολιτικής της εξάρτησης από την ΕΕ. Κινδυνολογεί ότι αν δεν γίνει το έργο θα χάσουμε τα λεφτά του ΕΣΠΑ, όπως η κυβέρνηση λέει ότι αν δεν εφαρμοστούν τα μνημόνια, τέρμα τα φάρμακα και οι συντάξεις. Χρησιμοποιεί την ίδια λογική της «ανάπτυξης» που προωθούν οι κυβερνήσεις για να καταστρέψουν το φυσικό πλούτο και να χτιστούν καζίνα ή να εξορύξουν χρυσό οι πολυεθνικές.
Παρά τις βροντερές διακηρύξεις περί σκισίματος των μνημονίων, οι επίδοξοι «αριστεροί» διακυβερνήτες έχουν υποταχθεί πλήρως στην καθεστωτική νομιμότητα και έχουν αποδεχτεί πλήρως το καθεστώς του ΤΑΙΠΕΔ. Αντί να αντισταθούν στην κυβερνητική πολιτική που ξεπουλάει στο ΤΑΙΠΕΔ και τους ιδιώτες τη λαϊκή περιουσία, λένε ότι το Πατινάζ δεν είναι χώρος πρασίνου επειδή ανήκει στο ΤΑΙΠΕΔ (!) και προτάσσουν τη λογική «ή το δικό μας τσιμέντο ή το τσιμέντο της Τρόικας». Με άλλα λόγια, αν ξεπουληθεί όλο το Μπαρουτάδικο στο ΤΑΙΠΕΔ, θα το αποδεχτούν και θα ισχυριστούν ότι δεν είναι άλσος; Εμείς από τη μεριά μας ξεκάθαρα θεωρούμε ότι το ξεπούλημα της γης που ανήκει στο λαό, όπως γίνεται με τον αιγιαλό, το Ελληνικό, τις Σκουριές (εκεί που κατά τ’ άλλα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι λαύρος ενάντια στο ΤΑΙΠΕΔ) θα ηττηθεί στο δρόμο από τους αγώνες των κατοίκων και όχι από τα παζάρια των κομμάτων που τελικά δεν αμφισβητούν στο ελάχιστο τις απόφασεις της ΕΕ.
Εκεί όμως που βγάζει μάτι η πλήρης ευθυγράμμιση του Μπίρμπα και του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ με τις κυβερνητικές πρακτικές είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζει τους υπερασπιστές του Πατινάζ. Μέσα σε 2 μήνες από την ανάληψη της τοπικής εξουσίας, η αλαζονεία που έχει αποκτήσει ο δήμαρχος προκαλεί ερωτηματικά για το πόσο διαφορετικός είναι τελικά από τους μέχρι τώρα άρχοντες της δεξιάς και του ΠΑΣΟΚ. Η ρητορεία του περί «νωπής λαϊκής εντολής» δεν διαφέρει σε τίποτα τα λόγια των κομμάτων που κυβερνούν τόσα χρόνια. Οι χαρακτηρισμοί των κατοίκων ως χούλιγκαν που αποζητούν τις συγκρούσεις με τα ΜΑΤ και να κάψουν το Αιγάλεω και υποκινούνται από την εξωκοινοβουλευτική αριστερά και τους αναρχικούς, δεν απέχουν ούτε στο ελάχιστο από όσα έλεγε ο Πάγκαλος και τα ΜΜΕ για την Κερατέα, ή από όσα προσάπτουν περί «υπόθαλψης τρομοκρατών» ενάντια στον ίδιο το ΣΥΡΙΖΑ οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι. Παρά τις δεσμεύσεις του δημάρχου ότι δεν πρόκειται να φέρει τα ΜΑΤ, η προσπάθεια του να προσάψει στους κατοίκους βίαιες πρακτικές και εισχώρηση ατόμων «απ’ έξω», δείχνει ακριβώς τον τρόπο που θα αντιμετωπίσει οποιονδήποτε διαφωνεί μαζί του. Γι’ αυτό το λόγο διοργάνωσε τις δύο δήθεν λαϊκές συνελεύσεις με αγανακτισμένους γονείς και χειροκροτητές των «κοινωφελών» τσιμέντων και έφτασε στο σημείο να εξαναγκάσει τους δημοτικούς υπαλλήλους (προφανώς με απειλές ότι θα χάσουν το μεροκάματό τους) να αντιπαρατεθούν με τους περίοικους. Εμείς βλέπουμε ότι πριν ακόμα γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει πλήρως υιοθετήσει στο λεξιλόγιο του την ακροδεξιού τύπου ορολογία των κυβερνήσεων και στρώνει το δρόμο για τον φασιστικού τύπου κοινωνικό αυτοματισμό εναντίον οποιουδήποτε διαφωνεί τις ειλημμένες αποφάσεις του. Μήπως οι γκαιμπελίστικοι χαρακτηριμοί, η στοχοποίηση πολιτικών χώρων, το ύφος βαρύμαγκα, και οι απειλές για μηνύσεις προμηνύουν το μοντέλο διακυβέρνησης που θα ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν έρθει στα πράγματα;
Σχετικά με το ζήτημα εργολάβοι, επειδή ο δήμαρχος και οι συν αυτώ κάνουν τις τεθλιμμένες χήρες και απειλούν δεξιά και αριστερά με μηνύσεις. Κανένας δεν έχει κατηγορήσει το δήμαρχο ή κάποιο άλλο στέλεχος της Ανάπλασης ότι «τα παίρνει» από εργολάβους για να τους δώσει τα λεφτά του ΕΣΠΑ, άλλωστε κάτι τέτοιο δεν μπορεί να αποδειχτεί. Η κατηγορία ότι η δημοτική αρχή τάσσεται με τους εργολάβους είναι καθαρά πολιτική. Αυτό που έχει πάγια ειπωθεί από τους αγωνιζόμενους κατοίκους είναι ότι η λογική του να πέσει τσιμέντο σε χώρο πρασίνου αφήνει ελεύθερους εργολάβους να πατάνε πόδι πάνω σε ελεύθερους χώρους που ανήκουν στο λαό και ότι αυτό θα αποτελέσει την αφετηρία φιλετοποίησης και ξεπουλήματος όλου του Μπαρουτάδικου. Αυτό προκύπτει από το εξωφρενικό ποσό των 1,2 εκατ. ευρώ που δίνεται για την κατασκευή ενός Β/Ν σταθμού 600 τ.μ. μέτρων που στεγάσει μόλις 40 παιδιά. Το γεγονός δε ότι το κύριο επιχείρημα του (αριστερού υπενθυμίζουμε) δημάρχου είναι ότι αν δεν γίνει το έργο θα χαθούν το κονδύλι του ΕΣΠΑ, δεν δείχνει ότι περισσότερο ενδιαφέρον έχει για τις επιδοτήσεις παρά για τις ανάγκες των κατοίκων. Όσο για τις προτάσεις των κατοίκων να χτιστεί ο σταθμός σε άλλο χώρο και οι οποίες έχουν απορριφθεί λόγω έλλειψης χρόνου, όπως δήλωσε ο δήμαρχος στην περίπτωση του 15ου Δημοτικού Σχολείου και του ΟΣΚ που εμπλέκεται, αναρωτιόμαστε: προς τι τόση πρεμούρα; Μιλάμε για ένα ζήτημα που άνοιξε πριν τριάντα χρόνια χωρίς ποτέ να υλοποιηθεί, που έχει παρεμποδιστεί ουκ ολίγες φορές αυτά τα χρόνια από τον αγώνα των κατοίκων και που θα μπορούσε να είχε επιλυθεί αν λαμβάνονταν υπόψη οι επίμονες και καλοπροαίρετες προτάσεις των περίοικων. Τώρα θα πείραζε να γινόταν για ένα ακόμα χρονικό διάστημα η προσεκτική εξεύρεση άλλης λύσης που θα ικανοποιούσε όλες τις πλευρές; Ή μήπως όχι όλες;
Γνώμη μας είναι ότι η τακτική που ακολουθεί η καθοδηγούμενη από το ΣΥΡΙΖΑ δημοτική αρχή του Αιγάλεω ακολουθεί πιστά την συνολική πολιτική που χαράσσει ο κομματικός της φορέας και αποτελεί απόδειξη απέναντι σε όσους ακόμα διακατέχονται από αυταπάτες για προοδευτικές, «αριστερές» κυβερνήσεις εντός καπιταλισμού που θα ανατρέψουν την πολιτική του συστήματος ειρηνικά και μέσω των εκλογών. Για το ΣΥΡΙΖΑ η τοπική αυτοδιοίκηση αποτελεί εξέταση τόσο στην εγχώρια αστική τάξη όσο και στο διεθνές σκηνικό ότι είναι αρκετά ικανός και υπεύθυνος να κυβερνήσει μέσα στα συστημικά πλαίσια και γι’ αυτό επιδιώκει να κάνει χρήση κάθε ευρωπαϊκού κονδυλίου και να πατάξει οποιονδήποτε μπαίνει εμπόδιο σε αυτό. Εκτός από αυτό, η δημιουργία έργων και η εξασφάλιση επιδοτήσεων αποτελεί κριτήριο πολιτικής επιτυχίας για κάθε τοπικό άρχοντα που πιθανόν θα εξαργυρωθεί με κάποια επανεκλογή του ή προώθησή του σε ακόμα υψηλότερα κλιμάκια (ο Μπίρμπας είναι επικεφαλής της παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ στην ΚΕΔΕ). Σε αυτό το πεδίο θεωρούμε ότι οι πολιτικές συμμαχιών του ΣΥΡΙΖΑ σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο περνάνε και θα βασιστούν ακόμα περισσότερο σε προσέγγιση επιχειρηματικών κύκλων ή τουλάχιστον σε κατευνασμό τους. Στην περίπτωση του Β/Ν σταθμού, οι κάτοικοι έχουν προτείνει μεταξύ άλλων την κατάργηση της καφετέριας «Αλέας» και όλων των άλλων ιδιωτικών και επιχειρηματικών συμφερόντων καταπατούν το άλσος, αλλά οι υπεύθυνοι της δημοτικής αρχής είτε κωφεύουν ή ειρωνεύονται, ενώ γνωρίζουν ότι αν αναλάμβαναν την πολιτική ευθύνη να έρθουν σε ρήξη με τα ιδιωτικά συμφέροντα (ως «αντιμνημονιακή» και «αριστερή» δύναμη διατείνονται ότι είναι) θα μας έβρισκαν σύμφωνους. Απευθύνουμε λοιπόν το ερώτημα στους κυρίους του δήμου αν για αυτούς οι καφετέριες, τα έσοδά τους και ασφαλώς η κουλτούρα της καταπάτησης του άλσους έχει μεγαλύτερη αξία από τα δέντρα και την αναψυχή των παιδιών.
Όσον αφορά τη νομική πλευρά του ζητήματος, έχουν προκύψει στοιχεία που βάζουν εμπόδια στην ανέγερση του Β/Ν σταθμού, τόσο από το δασαρχείο όσο και από την πολεοδομία. Πιο ενδιαφέρον αποτελεί το στοιχείο που κυκλοφόρησε ότι η παραχώρηση του Πατινάζ από την ΚΕΔ στο Δήμο έγινε με συμφωνία συνεκμετάλλευσης 50-50 του σταθμού από Δήμο και ΤΑΙΠΕΔ. Αυτό σίγουρα προκαλεί ερωτηματικά σχετικά με τη βιωσιμότητα του σταθμού, καθώς το 50% των εσόδων από την εκμετάλλευση της λειτουργία του θα αποδίδονται στο ΤΑΙΠΕΔ. Άραγε από πού θα βρίσκει λεφτά ο δήμος για το σταθμό, αν λάβουμε υπόψη και την τεράστια δυσλειτουργία των ήδη υπάρχοντων σταθμών, παρά την αύξηση των τροφείων και την υποπληρωμή των εργαζομένων (η μισθοδοσία των οποίων πλέον γίνεται κυρίως από το «καλό» ΕΣΠΑ); Μήπως στο μέλλον ο σταθμός θα δοθεί σε ιδιώτες ή θα κλείσει και θα γίνει καφετέρια, εμπορικό κέντρο ή στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών, όπως επιχειρήθηκε να γίνει με το νοσοκομείο Λοιμωδών; Σε κάθε περίπτωση, θεωρούμε ότι η νομική πλευρά αποτελεί δευτερεύον επίπεδο αντιπαράθεσης, καθώς ήδη έχει υπάρξει μία απόρριψη από το ΣτΕ, και ούτως ή άλλως, αν οι αποφάσεις των δικαστηρίων δικαιώσουν το δήμο, αυτό (όπως στην περίπτωση των καθαριστριών) δεν σημαίνει ότι είναι και δίκαιες και πρέπει να σταματήσουν τους αγώνες. Συνεπώς, δεν πρέπει να περιμένουμε ότι οι νομικές αποφάσεις θα σταματήσουν το έργο αν δεν υπάρχει μαζική κινητοποίηση των κατοίκων ενάντια στην τσιμεντοποίηση και το ξεπούλημα της γης και του πρασίνου. Είναι σαφές άλλωστε ότι μέχρι τώρα οι δράσεις των κατοίκων σταμάτησαν τις προσπάθειες του δήμου να φέρουν μπουλντόζες.

Για εμάς το ψευτοδίλημμα παιδικός σταθμός ή πράσινο δεν υφίσταται. Και τα δύο αποτελούν βασικές ανάγκες των κατοίκων και δεν ιεραρχούμε κανένα από τα δύο. Ιεραρχούμε όμως τις λαϊκές ανάγκες για ποιοτική ζωή πάνω από τα χρήματα που επικαλείται η κάθε δημοτική αρχή, πάνω από τα κάθε λογής πολιτικά και επιχειρηματικά συμφέροντα. Δεν συμβιβαζόμαστε με καμία λύση που θα αποβεί εις βάρος τόσο του πρασίνου όσο και και της στέγασης των παιδιών και απαιτούμε εδώ και τώρα την εξεύρεση χώρου για την άμεση κατασκευή του Β/Ν σταθμού ΕΞΩ από το Μπαρουτάδικο. Το άλσος είναι ήδη πνιγμένο από το τσιμέντο άλλων δημοσίων έργων και δεν παίρνει άλλη συρρίκνωση, είναι ένας από τους τελευταίους πνεύμονες πρασίνου της Αθήνας. Παλεύουμε ενάντια στα ψίχουλα που ζητιανεύει ο κάθε επίδοξος διαχειριστής του συστήματος από τους Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές, ενάντια στην υποβάθμιση των ζωών και των δικαιωμάτων μας, ενάντια στην πλήρη εγκατάλειψη του άλσους που το βράδυ βυθίζεται στο σκοτάδι, ενάντια στο ξεπούλημα της λαϊκής περιουσίας στο ΤΑΙΠΕΔ και το κεφάλαιο. Η νίκη του αγώνα για την υπεράσπιση του Πατινάζ θα αποτελέσει μία σημαντική παρακαταθήκη για να ηττηθούν όσοι επιθυμούν να βάλουν στο χέρι στους ελεύθερους χώρους και το πράσινο. Καλούμε όλους τους Αιγαλιώτες και κάθε περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένο πολίτη να πάρει θέση, να σταθεί δίπλα στους αγωνιζόμενους περίοικους του Πατινάζ και να πει ως εδώ στην υποβάθμιση της ζωής μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου